Nieduże drzewko lub krzew ze zwisającymi gałęziami. Liście wąskie, młode białe, starsze srebrzystoszare nadające roślinie oryginalny wygląd.
Kwitnie w VI małymi pachnącymi kwiatkami. Lubi suche wapienne gleby, słoneczne miejsca. Pięknie wygląda na tle iglaków. Miododajny.

Pokrój
Małe drzewo lub rozłożysty krzew o wysokości do 6 m. Młode gałązki słabo cierniste; starsze – cierniste, srebrzystobiałe. Boczne gałązki nie drewnieją i nie opadają.

Liście
Liście lancetowate do 5 cm długości, z obu stron pokryte srebrzystymi włoskami. Liście opadają późno i nie tracą zabarwienia.

Kwiaty
Promieniste, rurkowate, silnie i przyjemnie pachnące. Mają pojedynczy, 4-krotny okwiat, 1 słupek, 4 pręciki. Z zewnątrz srebrzyste, wewnątrz żółte, stoją po 2-3 w kątach liści. Kwitnie w połowie czerwca. Roślina miododajna.

Owoc
Srebrzystobiaławy, podługowaty pestkowiec, suchy i mączysty.

Zastosowanie

Roślina ozdobna. Ze względu na swoje srebrzyste liście i ładny pokrój uprawiany w parkach, alejach i na skwerach.
Jest odporny na dymy przemysłowe i suszę, dlatego też nadaje się do zadrzewiania piaszczystych nieużytków i rekultywacji terenów poprzemysłowych oraz do sadzenia w miastach.

Uprawa

Jest łatwy w uprawie, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Można go silnie przycinać, wówczas zagęszcza się i ma ładniejszy pokrój. Rozmnaża się go przez wysiew nasion.

źródło: własne oraz wikipedia