Glediczja trójcierniowa to drzewo do 30 m wysokości o prostym pniu. Pędy cierniste.
Długość liścia do 25 cm. Liście rozwijają w połowie maja. Na jesieni przebarwiają się na żółto.
Kwiaty małe, pachnące i miododajne. Owoce to spłaszczone strąki, do 40 cm długości, opadają w zimie lub dopiero na wiosnę.
Bardzo wytrzymała na mróz. Ma małe wymagania glebowe. Preferuje podłoże piaszczyste, suche i wapienne. Wymaga miejsc nasłonecznionych.


Pokrój
Drzewo osiągające wysokość do 30 m, o luźnej i nieregularnej koronie.

Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście złożone parzystopierzaste, długości 10-13 cm, złożone z 15-30 wąskich, symetrycznych i eliptycznych listków. Listki o barwie zielonej, niekiedy z żółtawym odcieniem, o zaokrąglonych wierzchołkach, okrągłych nasadach i gładkich brzegach.

Pędy
Pień i pędy pokryte licznymi, sztywnymi i długimi trójdzielnymi cierniami o długości nawet do 15-17 cm.

Kwiaty
Pojedyncze, zebrane w grono, promieniste o barwie zielonej – zielonkawożółtej.

Owoce
Płaskie, czerwonobrązowe i błyszczące, łukowate strąki o długości 15-40 cm, często powrozowato skręcone.

Zastosowanie i uprawa

Roślina ozdobna. Ze względu na ciekawy wygląd bywa sadzona w parkach miejskich. Szczególnie dekoracyjna staje się jesienią, gdy przebarwiają się jej liście. Oprócz typowej formy uprawiane są odmiany ozdobne, np. `Sunburst` o żółtozielonych liściach. Rozmnażanie drzewa jedynie przez wysiew nasion. Preferuje gleby przepuszczalne, średnio wilgotne i raczej ubogie. Dość dobrze znosi suszę.

źródło: własne oraz wikipedia